Kanał Limski, nazywany też Limskim Fiordem, to wcinająca się w ląd na przeszło 9 km malownicza i przypominająca swoim wyglądem norweski fiord lub kanion malownicza zatoka. Stanowi przedłużenie rzeki Pazinčica i znajduje się w zachodniej części Istrii, w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Vrsar.

Kanał jest częścią 35-kilometrowej Limskiej Doliny, biorącej początek niemal w centrum Istrii, od miasta Pazin. Nad Limską Doliną w 1991r. zbudowano wiadukt o nazwie Limska Draga, będący częścią autostrady zwanej Istarski Ypsilon (kształt połączonych dróg przypomina literę Y).

Kanał Limski powstał w wyniku wielowiekowej działalności erozyjnej i zalania dawnego koryta rzeki Pazinčicy, która obecnie wpływa do Adriatyku przez Jaskinię Pazinską w pobliżu miejscowości Pazin. Przydomek "fjord, fiord" zyskał dzięki swojemu wyglądowi. Z rzeczywistymi polodowcowymi formacjami, jakimi są fiordy, nie ma nic wspólnego.

Nazwa kanału pochodzi od przebiegającej tedy w starożytności granicy (limes), która oddzielała od siebie dwie Rzymskie prowincje - Dalmację oraz Italię.

Kanał ma około 11 km długości, jego największa głębokość wynosi 30m, a w największa szerokość to około 600m.

Zatoka charakteryzuje się licznymi stromymi, niedostępnymi ścianami o wysokości do 150m, porośniętymi drzewami oraz makią (wtórna formacja roślinna występująca w wilgotniejszych siedliskach w rejonie śródziemnomorskim, którą tworzą wiecznie zielone, sucholubne, twardolistne zarośla, składające się ze skarlałych drzew, takich jak dąb ciernisty i ostrolistny, cedr atlaski, drzewo poziomkowe, dzikie odmiany oliwek czy pistacja kleista, drobnolistnych krzewów i krzewinek oraz licznych gatunków aromatycznych roślin zielnych).

Są też zbocza skaliste, w których znajdują się jaskinie, były w nich odkryte ślady człowieka z neolitu. W latach 1000-1005 w jednej z jaskiń żył pustelnik Romuald.

Na północnym brzegu kanału można zobaczyć pozostałości klasztoru benedyktynów pw. św. Michała z XIw.

Region stanowi także ważny ośrodek hodowli małż i ostryg. Woda morska w kanale jest wymieszana z wodą słodką, wypływającą z licznych podwodnych źródeł, jest w związku z tym bogata w tlen i tym samym nadaje się do hodowli ryb i skorupiaków.

W sezonie letnim wzdłuż zatoki kursuje wiele statków wycieczkowych. Kanał można także obserwować z licznych punktów widokowych, jakie znajdują się na okolicznej drodze.

Sceneria Kanału Limskiego posłużyła do nakręcenia kilku scen do filmów o przygodach Winnetou, kręcono też tu zdjęcia do filmu "Długie łodzie wikingów" z 1964r.