Związek między Bokrijkiem i Brueglem jest bardziej oczywisty, niż mogłoby się wydawać. Dla Jozefa Weynsa, pierwszego kustosza muzeum, twórczość Pietera Bruegla Starszego była ważnym źródłem inspiracji. Znamienne jest, że przed jego otwarciem w 1958r. chciał nazwać skansen "Bruegelhome". Na Weynsa wpływ miały także prace Bruegla dotyczące aranżacji i wyposażenia budynków. Uzupełnił farmę z Vorselaar o elementy z dwóch innych farm tak, aby ukończony budynek jak najbardziej przypominał typową "farmę bruegelską" z obrazów artysty.

Z okazji 400. rocznicy śmierci Bruegla w 1969r. budynek przemianowano na "Farmę Bruegla". Dla Weynsa rocznica była okazją do wprowadzenia innych elementów Bruegla. Wystrój wnętrz "Farmy Bruegla" oparł na słynnej rycinie Pietera Bruegla "Chuda kuchnia" (nl. De magere keuken), zestawiając z inną - "Tłusta kuchnia" (nl. De vette keuken). Opublikował także czterotomowe dzieło "Zwykłe narzędzia gospodarstwa domowego we Flandrii (nl. Volkshuisraad in Vlaanderen): inwentarz historycznych narzędzi i przyborów kuchennych z obszernymi opisami i oryginalnymi rysunkami. Na potrzeby tej pracy Weyns przestudiował obrazy i grafiki Starych Mistrzów, w tym Pietera Bruegla Starszego.

Ryciny Bruegla ukazują odmienność obydwóch kuchni: podczas gdy w "chudej" półki są puste, a postacie wychudzone, w "tłustej" brzuchy są okrągłe, a pełne garnki bulgoczą nad ogniem. Oglądane razem odbitki przedstawiają różnicę między "chudym" a "grubym" lub po prostu między biednym a bogatym. Temat był szczególnie aktualny w czasach artysty: większość populacji żyła w biedzie, a bardzo nieliczni cieszyli się życiem w dostatku. Bruegel przedstawił zwierciadło świata za pomocą tego tragikomicznego porównania.