Budynek z 2.poł. XIXw. był domem pracy liniarza.

Konopie były kiedyś bardzo powszechne, wielu rolników uprawiało je samodzielnie. Były wykorzystywane do tkania ubrań, a przede wszystkim produkcji lin. Liniarz zaczynał od oczyszczenia konopi. Następnie skręcał je specjalnym urządzeniem za pomocą koła, które musiało obracać się w sposób ciągły i równomierny. Zwykle była to praca dzieci lub kobiet. Liniarz oddalał się od koła, aż lina osiągnęła pożądaną długość. Sztuczka polegała na tym, aby lina była wszędzie jednakowo gruba i napięta. W przypadku grubych lin skręcano ze sobą kilka cieńszych.

Rzemiosło liniarskie upadło w XXw.