Na jednej z belek wiążących widnieje napis "Anno 1697", przypuszczalnie jest to rok budowy. Ma dębowy szkielet, ściany z błota i słomiany dach. Jest trójnawowa (tzn. są trzy rzędy przypór) z pomieszczeniami na worki po lewej i prawej stronie, gdzie przechowywano zbiory, ale okazjonalnie mieściła także krowy i owce. Nazywana jest "poprzeczna", ponieważ wrota wjazdowe i wyjazdowe ma wbudowane w długie szczyty, podczas gdy w większości stodół znajdowały się one w krótkich szczytach. Do około 1875r. stodoła należała do rodziny zamożnych rolników, zamieszkującej w przyległym gospodarstwie. Na początku XIXw. część stodoły została przeznaczona na dwa pokoje dla celników. Posterunki celne istniały na obszarze Kattenbos od XVIw. W latach 30. XIXw. liczba posterunków celnych w Lommel i okolicach wzrosła. Celnicy wynajmowali pobliskie domy lub mieszkali jako lokatorzy u rodzin. W 1954r. ostatni właściciel zamienił stodołę na skład drewna. Obecnie w stodole mieści się warsztat kaletniczy, gdzie młodzi i starsi uczą się, jak kiedyś przetwarzano i wykorzystywano skórę.

Mieszkańcy wsi używali drewna jako opału, do budowy domów i mebli. Drzewa były również wycinane w celu przekształcenia żyznych lasów w grunty rolne, w rezultacie zniknęły duże obszary leśne. Ścinanie drzew było ciężką pracą. Dobry drwal mógł ściąć i oczyścić 2-3 drzewa dziennie. Do przecinania pni drzew dwóch stolarzy wspólnie używało piły dźwigowej. Jeden pilarz stał na górze stojaka, drugi poniżej, alternatywnie ciągnęli piłę w górę i w dół. Taką piłę dźwigową można zobaczyć na lewej ścianie stodoły.