Budynek, nazywany "gwóźdź" (nl. spijker) ze względu na kształt, pochodzi z ok. 1600r. Spijker był typowym wiejskim budynkiem wykorzystywanym do przechowywania zboża. Mieszkańcy wioski przechowywali ziarno luzem na drewnianej podłodze strychu. Poddasze było bardziej suche niż parter. Prawdopodobnie w tym spijker przechowywano również słód, przetwarzany na piwo w browarze w Diepenbeek.

Zbieranie zboża było pracą zespołową. Najpierw mężczyźni kosili zboże kosą lub sierpem, następnie kobiety i dzieci wiązały ziarno w snopki. Później ustawiano wiązki pionowo w snopkach na polu, aby wyschły, a słudzy pilnowali w nocy zbiorów. Kiedy ziarno było suche, rolnicy przenosili snopy i składali je w spichlerzu lub spijker. Ziarno było młócone dopiero zimą. Od 1880r. koszenie i młócenie zboża stopniowo przejmowały maszyny.