(nl. Woonhuis Oostvleteren)
Podwójny budynek mieszkalny pochodzi z 2.poł. XVIIIw. i był zamieszkiwany przez robotników rolnych. Został zbudowany z lokalnego drewna i wypełniony ceglanym murem na ceglanym cokole. Konstrukcja szachulcowa została wykonana z drewna wiązu, a wiklina jest poziomo pleciona: typowa cecha regionu wschodniej i zachodniej Flandrii.