Prostokątny budynek z żółtej cegły, rodzimej dla tego regionu, z dwuspadowym dachem pokrytym czerwoną dachówką zbudowano w 1710r. Wnętrze jest zgodne z typowym układem zachodnio-flamandzkich budynków wiejskich: wyższy pokój na warstwie belek nad półpiętrową piwnicą i dwoma dużymi pokojami, które funkcjonowały jako koncertowa i taneczna sala. Wszystkie trzy pomieszczenia były ogrzewane osobnymi kominkami. Na tyłach domu znajdowała się piekarnia i dwa małe pokoje, które prawdopodobnie służyły jako pomieszczenia gospodarcze.

Przez ponad 200 lat budynek funkcjonował jako gospoda i zajazd "In den Dolphin". Nazwa prawdopodobnie odnosi się do francuskiego dauphin, oznaczającego tytuł następcy tronu francuskiego. Prowadzenie karczmy było zwykle zajęciem drugorzędnym. Właściciel był również rolnikiem, stolarzem, piwowarem, kowalem. Karczma była prowadzona przez co najmniej dwóch różnych piwowarów.

Budynek był nie tylko gospodą, ale służył również jako "ratusz". Brzmi to dziwniej niż było w rzeczywistości. Miasta miały własne budynki administracyjne, ale na wsiach spotkania często odbywały się w karczmie. W niektórych gminach odbywało się to zawsze w tej samej gospodzie, w innych administratorzy zmieniali się.