Po raz pierwszy okopy stały się ważne podczas konfliktów w 1.poł. XVIIw. Okop był budowany przez samych mieszkańców wioski, którzy mogli tymczasowo wycofać się do niego w razie niebezpieczeństwa, zabierając zwierzęta, zapasy żywności i najcenniejszy dobytek. Budowali tam kilka prostych szałasów lub małych domów z drewna i gliny ze słomianym dachem i maksymalnie dwoma pokojami, piec do pieczenia i zagrody dla świń. Dostęp do okopu był często utrudniony przez fosę lub staw, z mostem zwodzonym. Mężczyźni stali na straży na wałach, aby bronić okopu przed wędrującymi wojskami i bandami najemników.

W Kempen wioski często nie miały w pobliżu zamku ani otoczonego murem opactwa, dlatego prawie wszystkie społeczności wiejskie posiadały okopy.

W 1962r. zbudowano replikę, opierając się na projekcie okopu Haspershoven z Overpelt. Znalazł na nim miejsce budynek w oryginale zlokalizowany w pobliżu okopu w Beverlo. Nie jest to typowy dom okopowy, ale dawny dom robotnika dziennego z ok. 1800r., składający się z kuchni, dwóch sypialni i dołączonej szopy dla kóz. Okop w skansenie został zbudowany przed rozbudową sekcji Flandrii W-Z i dlatego jest "wybrykiem" na tym obszarze.