Jama Masjid (Wielki Meczet) to główny meczet Delhi zbudowany w latach 1654-1658 przez władcę mogolskiego Shah Jahana z dynastii Wielkich Mogołów, budowniczego Taj Mahal. Jest to największa muzułmańska budowla sakralna w Indiach, położona na wzgórzu w centrum starego miasta Delhi.

Nazwa budowli nawiązuje do tradycji budowli sakralnych w islamie. W każdej miejscowości, gdzie zamieszkiwała społeczność muzułmańska, budowano jeden centralny meczet na tyle duży, aby pomieścić w nim całą gminę w czasie obowiązkowych, piątkowych modlitw. Budowla taka zwana była najczęściej "jami" lub "al-masjid al-jami". Z myślą o modłach codziennych budowano znacznie mniejsze świątynie (masjid).

Według niektórych źródeł budowa Jama Masjid miała być wyrazem podzięki za cudowne ocalenie córki Shah Jahana - Jahanary, która w Czerwonym Forcie uległa poparzeniu, gdy jej szaty zapaliły się od pochodni. Było to w 1644r. i wszyscy bracia przyjechali zobaczyć ją po raz ostatni, sądzono bowiem, że umrze. Walczyła o życie przez kilka miesięcy, ale wyzdrowiała.

Do budowy Jama Masjid Shah Jahan zatrudnił 6tys. budowniczych, którzy pracowali nieprzerwanie przez 6 lat. Imponująca budowla mogła pomieścić 25tys. wiernych i prowadziły do niej trzy bramy. Dach wieńczy 8 kopuł z białego i fioletowego marmuru, a po bokach centralnej budowli wznoszą się dwa minarety o wysokości 41m. Wewnątrz jest sala modlitewna o wymiarach 61 na 27,5m z jedenastoma łukowatymi wejściami, a wszystko wyłożone jest marmurem do wysokości pasa.

W zbiorach meczetu znajduje się kopia Koranu spisana na jeleniej skórze.

W trakcie piątkowych modlitw 14 kwietnia 2006r. na terenie meczetu dokonano bombowego zamachu terrorystycznego. Rannych zostało 13 osób, w tym jedna ciężko (w modlitwach brało udział około 1000 wiernych). Wybuch nie uszkodził samej budowli.