Galtaji to starożytne miejsce pielgrzymkowe na przełęczy gór Aravali na przedmieściach Jaipuru, składające się z kilku świątyń i zbiorników wodnych, malowniczo ukrytych pomiędzy skałami. Miejsce zamieszkiwali hinduscy asceci należący do "Vaishnavite Ramanandi" od początku XVIw. Najważniejszym powodem utworzenia kompleksu świątynnego było pojawiające się wysoko na wzgórzu i spływające w dół naturalne, niewyczerpane, uznane za święte źródło, które wybija tutaj do dnia dzisiejszego. Uważa się, że święty mąż Galav praktykował medytację i pokutę tak długo, aż wytrysnęła ze skały woda.

Ze względu na bliskość pustyni w Jaipurze dużym problemem był brak wody, a w tym miejscu były źródła i wodospady, pozwalające napełnić zbiorniki.

Na drodze strumienia utworzono siedem świętych "kunds" (zbiorników wodnych), które służą do religijnych ablucji hinduistów, którymi, jak sami pokornie wierzą, zmywają swoje grzechy. Miejsce przyciąga rzesze pielgrzymów, głównie z regionu Radżastanu, którzy chcą obmyć swoje ciało, a których nie stać na dalszą podróż do którejś ze świętych rzek hinduizmu - Jamuny czy Gangesu.

Święte baseny położone są tarasowo przy schodach prowadzących na szczyt zespołu świątynnego. Dawniej dolny staw służył wyłącznie mężczyznom. Obecnie kobiety mogą korzystać ze źródła mężczyzn, kiedy nie ma ich w pobliżu, jednak kiedy mężczyźni przychodzą zażyć kąpieli, kobiety nie mogą im towarzyszyć. W wyżej położonych basenach kąpią się zarówno mężczyźni, jak i kobiety oraz dzieci. Często odbywa się to w asyście małp, przychodzących tu ugasić pragnienie. Woda w stawach kiedyś była podobno krystalicznie czysta.

Zabudowa świątynna jest częściowo wykuta w skałach i stwarza wrażenie, jakby wychodziła z nich, podobnie jak woda tryskająca ze skał do basenów. W świątyniach, zbudowanych w XVIIIw. przez Diwana Rao Kriparama, dworzanina Jai Singha II, hołd oddaje się bogom: Wisznu, Rama, Kryszna, Ganeśa, Hanuman, a także najważniejszemu w tym miejscu bogowi Słońca - Surja.

Główną świątynią jest świątynia Galtaji, zbudowana w różowym kamieniu, oferująca szereg pawilonów o zaokrąglonych dachach, rzeźbione filary i malowane ściany. Jest jeszcze inna świątynia w kompleksie - Shri Niwas Balaji. Na najwyższym szczycie stoi Surya Mandir (Sun Temple).

Kompleks świątynny Ramgopalji jest potocznie znany jako Monkey Temple (lokalnie Galwar Bagh) ze względu na duże plemiona małp "rezus makaki" żyjących w świątyniach. Ich populację w tym rejonie ocenia się na 10-15tys.

Miejsce to, chociaż na pierwszy rzut oka wydaje się opuszczone, ma swoich lokatorów. W świątyniach i kaplicach żyją bramini, którzy opiekują się budynkami, medytują godzinami i spotykają się z wiernymi. Są otwarci na każdego, także na innowierców, o ile zostawią jakiś skromny datek.