Jodhpur, zwany dawniej Marwar, tak jak region, na którym się znajduje, to miasto położone na granicy pustyni Thar, w Radżastanie. Swoją nieoficjalną nazwę - Blue City (Niebieskie Miasto) zawdzięcza błękitnym ścianom domów znajdujących się w najstarszej dzielnicy, tzw. Walled City (Miasto w Murach). Inne określenie Jodhpuru to Sun City (Słoneczne Miasto) z powodu słonecznej pogody, która panuje tu prawie przez cały rok.
Jest wiele teorii tłumaczących, dlaczego mieszkańcy zaczęli malować swoje domy na niebiesko. Najprawdopodobniej ma to związek z braminami, którzy w ten sposób chcieli zaznaczyć swoje miejsce zamieszkania i odróżnić się od reszty populacji. Krótko potem reszta mieszkańców poszła ich śladem, przez co obecnie większość budynków w starej części miasta jest tak właśnie pomalowana. Z kolei sami mieszkańcy twierdzą, że niebieski przypomina im kolor wody, a dodatkowo pozwala zachować chłód w środku budynku i w ten sposób wytrzymywać słońce i wysokie temperatury panujące tu przez większość roku. Jeszcze inna teoria mówi, że niebieski kolor prawdopodobnie ma na celu odstraszanie owadow i do dzis stosowany jest w indyjskim budownictwie. Warto również dodać, że mimo bardzo mocnego słońca kolor ścian nie blaknie od wielu lat.
Jodhpur nie jest bardzo stary. Założony został w 1459r. przez Rao Jodha, władcę Marwaru z dynastii Rathore. Maharadżowie Jodhpuru współpracowali z Wielkimi Mogołami, mimo to cesarz Aurangzeb na krótko zajął ich państwo, ale po jego śmierci prawowici władcy odzyskali tron. Równie szybko władcy Jodhpuru ułozyli sie z Anglikami, z którymi podpisali traktat już w 1818r. W czasach brytyjskich państwo Jodhpuru było największym państwem w Radżputanie - mniej więcej dzisiejszym Radżastanie. W 1947r. maharadża Hanwant Singh podpisał, choć niechętnie, akt akcesji do Unii Indyjskiej.
Z niebojowych społeczności w Jodhpurze wyróżniali się zawsze Marwari - znakomici kupcy oraz jiniści (wyznawcy dźinizmu - religii zabraniającej krzywdzenia wszelkich istot), również znakomici kupcy i bankierzy.
Dziś Jodhpur jest drugim co do wielkości miastem Radżastanu, liczącym około 1,3 mln mieszkańców. Mieści się w nim wiele fabryk mebli, głównie nieco zwesternizowanych mebli tradycyjnych. Rolnictwo m.in. daje pszenicę, ale również pasze dla zwierząt, dziś często eksportowane poza Indie, guar (rodzaj gumy spożywczej; wchodzi w skład preparatów wspomagających odchudzanie, ma działanie przeczyszczające i hamujące apetyt), przyprawy, w tym słynne chilli z Mathania, dzielnicy Jodhpuru, słynącej ze zbiorów cebuli i czerwonych chilli właśnie. Stąd wywodzą się bryczesy do jazdy konnej, zwane "jodhpury". W Jodhpurze mieści się też wiele bardzo renomowanych wyższych uczelni.
Nad miastem góruje i właściwie jest jego symbolem potężny Fort Mehrangarh. Najciekawsza część miasta jest na wschód od fortu. Na Starym Mieście najlepszym punktem orientacyjnym jest Clock Tower (Wieża Zegarowa).