Dworek został ufundowany przez rodzinę Chamier-Gliszczyńskich, właścicieli folwarku w Skwierawach.

Pod koniec XIXw. siedlisko tworzyło kilkanaście budynków, wśród nich: pięć chlewów, trzy stodoły, piekarnik i kurnik.

Rozplanowanie wnętrza oraz bryła obiektu są charakterystyczne dla architektury wiejskiej, popularnej na Kaszubach do 1.poł. XIXw. Wśród zabudowań wsi dworek wyróżniał się swoją wielkością oraz bryłą wzbogaconą narożnym, jednosłupowum podcieniem. W założeniu w obiekcie, którego wnętrze podzielono na pięć pomieszczeń, znajdowały się dwa niezależne mieszkania - jedno dla właściciela folwarku, drugie dla deputatników.

W 1909r. majątek rozparcelowano - sprzedano zagrodę z dworkiem, który od tej pory podzielony był między dwóch właścicieli. W okresie międzywojennym w jednej z izb funkcjonował sklep kolonialny.

W 1976r. Muzeum odkupiło opuszczony obiekt od Piotra Kiedrowicza i Bronisława Knopika. Współcześnie we wnętrzach dworku prezentowana jest ekspozycja "Wdzydzanie".

Wdzydzanie

Intencją powstania wystawy było docenienie i dowartościowanie lokalnej społeczności - to obrazowa relacja tych (i dla tych), dla których Wdzydze stały się miejscem życia - z dziedzictwa lub wyboru, terenem, na którym toczy się ich powszedniość, gdzie budują swoje "małe światy życia codziennego".

Na wystawie znajdują się fotografie zebrane z domowych archiwów mieszkańców Wdzydz w latach 2015-2016 oraz kilkanaście zdjęć pochodzących z muzealnej kolekcji, przedstawiających lokalnych artystów, rękodzielników, rybaków oraz rolników.